Dag 3; naar Glencoe, Glen Etive en Etive Forest

Het is al flink Kerstsfeer in huize Winnock. Dat maakte onze reis extra gezellig. Ook de open haard brandde van 'smorgens vroeg tot 's avonds laat. Heerlijk om lekker met een boek en een beker chocomel met een dram of Whisky in een stoel weg te kruipen, maar daar nemen we ons de tijd niet voor; ontbijten en... op pad!
In de ontbijtzaal staat een continentaal ontbijt klaar, maar voor een paar pond extra krijg je een echt Schots ontbijt, met Kippers, gebakken eitjes, worstjes, etc. etc. 
continentaal ontbijt

lekker Kippers!
Er is een wegafsluiting waardoor we om moeten rijden naar Glencoe. Ook al heeft bijna iedereen tegenwoordig navigatie, een landkaart is geen overbodige luxe.
Prachtig weer onderweg naar Glencoe. 
Kilchurn Castle is (de ruïne) van een 15e-eeuws kasteel aan de noordoostelijke oever van Loch Awe in de Schotse regio Argyll and ButeTijdens de periode van de opstanden van de Jacobieten werd het kasteel als onderkomen voor een garnizoen soldaten van de overheid gebruikt
Kilchurn Castle. 
Er loopt een hele fatsoenlijke weg van Loch Lomond naar Glencoe. Niet dat het me wat boeit; al moest ik er over een zandweggetje op mijn knieën naar toe. 
Glencoe wordt ook wel het Dal der Tranen genoemd. 


De watervallen van Glencoe. Hier komen 3 watervallen samen die met volle vaart neerstorten. Je kunt beneden wandelen om te kijken en rondlopen als je dat wilt, maar je hebt ook goed zicht vanaf een speciaal daarvoor gemaakt plateautje langs de weg.  

Het regende eventjes, en we worden meteen getrakteerd op een prachtige regenboog. Ik rennen naar de pot goud natuurlijk, maar waarschijnlijk hebben de elfen hem verstopt... lol ☺

geweldig mooie natuur in de vallei.
Bidean nam Bian Mountain. 


Hier zijn we aangekomen bij The Three Sisters in Glencoe. Een Drietal enorme bergen naast elkaar die meteen The Lost Valley schuilhouden. De Sisters zijn niet all te zien op de foto.

We rijden terug en nemen de afslag naar Glen Etive. Glen Etive is een vallei in de Schotse Hooglanden. Glen Etive ontleent zijn naam aan de rivier Etive die ontspringt in het noordelijker gelegen Rannoch Moor. Beinn Ceitlein met zijn spits Stob Dubh ligt aan de oostelijke zijde van de weg en is 883 m hoog. Het staat overigens goed aangegeven langs de weg.



Het heeft flink geregend de afgelopen dagen en dan zie je dat het water gewoon van de bergen afstroomt, de rivier in.
Als je een flink stuk doorrijdt bij Glen Etive, kom je bij Etive Forest. Een prachtig natuurgebied waar je lekker kunt wandelen en helemaal met de auto doorheen kunt. Er lopen herten in het wild die totaal niet bang zijn voor mensen en auto's, en ze komen ook niet bedelen om eten. Goed opgevoed! ☺

de rode telefooncel ontbreekt hier ook niet. Let ook op de electriciteitstorens. Die lopen voor 3-4 huizen door het hele gebied om de paar mensen die er wonen van stroom te voorzien.

Deze beauty komt nieuwsgierig kijken. Heerlijk om deze dieren in hun natuurlijke omgeving van zo dicht bij te mogen zien. Ik ben dankbaar.

Het wordt donker. Tijd om gas te geven en naar het hotel te gaan!
Als we aankomen bij het hotel sneeuwt het. Vandaag hadden we echt 4 seasons in one day... ♥

En na een overheerlijke maaltijd in The Merlin restaurant in het hotel zelf, gaan we lekker vroeg naar bed. Ik slaap als een roosje.

Reisgroetjes,
Vivian Dassen